عناصر داستان مینیمال

ایجاز:

«ایجاز» مهم­ترین عنصر داستان مینیمال اس. ایجاز، آن قدر در داستان مینیمال اهمیت دارد که مینیمالیست­ها عبارت «کم هم زیاد است» را شعار خود قرار داده­‌اند و گفته­‌اند:«مینی_­مالیسم یعنی هیچ جزیی از اثرت را نتوانی حذف کنی. همین!» 

به عبارت ساده­‌تر، کسی که می­خواهد یک داستان مینیمال خلق کند، نه تنها باید در طول داستان از دادن اطلاعات غیر ضروری به شدت پرهیز کند؛ بلکه باید آفرینش قسمت­‌هایی از داستان را نیز به عهده­‌ی خود خوانندگان بگذارد تا آن­ها خود به صورت انتزاعی ناگفته­‌های داستان را دریابند.

برای رسیدن به ایجاز، داستان­‌نویس­‌ها مجبورند به عناصر «گفت­‌و­گو»، «تلخیص» و «روایت» بیشترین توجه را داشته باشند، زیرا این عناصر بیشترین قدرت و سرعت را در انتقال اطلاعات داستانی دارا هستند.

شخصیت

شخصیت­های داستان­های مینیمال، عمومن افرادی عادی، با همان زبان مردم کوچه و بازار هستند. آن­ها برای گفت­و­گو از کلمات ساده و جملات کوتاه استفاده می­کنند.

شخصیت در داستان مینیمال، از ابتدا مانند درختی کامل است؛ اما در رمان مانند نهالی است که ما به تدریج شاهد درخت شدنش هستیم.

زمان و مکان

از خصوصیت‏‌های دیگر داستان‏‌های مینی‏مالیستی محدودیت زمان و مکان است. به دلیل کوتاهی حجم روایت داستان (دقت کنید: کوتاهی روایت! و نه کوتاهی کمّی داستان.)، زمان رویداد و حوادث بسیار کوتاه است. اغلب داستان‏های مینی‏مالیستی در زمانی کمتر از یک روز، چند ساعت و گاهی چند لحظه اتفاق می‏افتد.

تغییرات مکانی هم بسیار ناچیز و به ندرت رخ می‏دهد. شاید علت این امر، ثابت بودن زمینه­‌ی داستان باشد.

محدودیت زمان و مکان در این گونه­‌ی داستان­‌نویسی باعث می­شود تا داستان مینیمال، اغلب یک موقعیت کوتاه و یا برشی از زندگی باشد.

طرح و روایت

محدودیت عناصر زمان و مکان، بسته بودن دست ما در شخصیت پردازی و التزام به اختصار و ایجاز، عنصر «طرح» و «روایت» را در این گونه­ی داستانی پر اهمیت می‏کند.

درونمایه

درونمایه­ی داستان‏های مینی‏مالیستی اغلب دغدغه‏های کلی انسان است. اما به موضوعات سیاسی و اعتقادی و .. نیز میتوان پرداخت.

پایان بندی

یک Flash Fiction موفق، کوتاه است و پایانی غافل­گیر کننده دارد؛ درست مانند رباعی! رباعی در ذات خود کوتاه است و همیشه از مصراع آخر یک رباعی به عنوان ضربه­ی (تلنگر) شعر یاد می­کنند.

باید متوجه اهمیت یک پایان غافلگیر کننده شده­‌باشید! شما برای این که به این مهم دست پیدا کنید باید در بطن طرح خود به یک گره­‌افکنی خوب فکر کنید، این گره­‌افکنی را به آخر داستان بکشید و ناگهان و یک باره با باز کردن گره داستان­تان، خواننده را متعجب و غافل­گیر کنید.

در آخر این نکته را هم باید یادآوری کنم که هیچ چیز به اندازه­ی خواندن آثار دیگران در این زمینه به شما نمی­تواند کمک کند!

منبع: وبلاگ دانشجویی های من - میثم عربی