راه حل عکاسی تکراری در مجالس

آنچه عکاسی از مجلس را جنجال برانگیز می‌کند حاشیه‌های مجلس است. حاشیه هایی که عناصر غیر ثابت و اتفاقات روزمرۀ مجلس را می‌تواند در عرصه افکار عمومی پررنگ یا کم رنگ کند.

عکاسی تبلیغاتی یک چیدمان است، شما چیزی در ذهنتان است چیدمان را انجام می‌دهید و عکس می‌گیرید.

اما عکاسی خبری متفاوت از دیگر انواع عکاسی است. فتوژورنالیسم عکاسی در زمان ولحظه است. ممکن است خط اصلی را شخص در ذهن داشته باشد اما فی البداهه است یعنی در جا باید ببیند، به تصمیم برسد و عکس بگیرد.

روزنامه‌ها عمدتاً مجلس را ساختمان یا رئیس مجلس می‌بینند. شما کمتر عکس‌هایی می­بینید که بخواهند نشان دهنده حال و هوا و فضای درونی مجلس باشد. در این شرایط مخاطب  و مردم هم وقتی از مجلس فقط ساختمانی ­ببینند که  بیشتر شکل است کمتر می توانند دریافتی از محتوا و مناسبات درون پارلمان داشته باشند.

بحث مجلس دربارۀ هر موضوعی که باشد روزنامه‌ها عکس شکلی می‌گذارند.

یکی دیگر از برنامه‌های عکاسی مجلس، دیدارهای رئیس مجلس بود. پنج یا شش دقیقه قبل از این‌که آن مسئول بیاید ما عکاس‌ها می‌رفتیم پاستور و آماده می‌شدیم.

یک بار سرپا دست دادن را باید عکس می‌گرفتیم. بعد هیئتشان را معرفی می‌کردند و می‌نشستند. یک بار آنجا دو نفره و با مجموعه عکس می‌گرفتیم. چون زوم بود. بعد همین طور می‌چرخاندیم تا تله می‌شد بعد دو نفره را می‌گرفتیم که مترجم هم بود. یک بار هم با لنز واید می‌گرفتیم هر چه قدر لنزمان جا می‌داد، پنج نفر از هیئت ایرانی و پنج نفر از هیئت خارجی. خودمان کمی جابه جا می‌کردیم اینها هفت تا بشوند، آنها سه تا. بعد سریع لنز تله را هم می‌بستیم و چند تا تکی از مهمان‌ها می‌گرفتیم.

پرتره یعنی این‌که بتوانیم تیپ را از کاراکتر جدا کنیم. نکته دیگر این‌که پرتره یا محیطی است یا پرترۀ استودیویی. اما این محیط چه قدر می‌تواند کمک کند که بفهمیم اینجا مجلس است. عکس‌های آقای اوباما در کاخ سفید کاملاً نشان می‌دهد که در دفتر کاخ سفید است. یعنی عناصری در تصویر وجود دارد که مکان را نشان می‌دهد.

زمان گرفتن عکس

بچه‌ها باید دنبال این باشند که عکس خوب بگیرند نه این‌که کم عکس بگیرند. باید روزنامه‌ای دربارۀ عکس فکر کنند نه سایتی. بگویند من یک عکس باید بگیرم آن یک عکس کدام است. عکاسان باتجربه می‌دانند که عکس خوب کدام است. مثلاً برای سفیری که استوار‌نامه خود را تقدیم می‌کند؛ به نظر من مهم است که چه جوری عکس بگیریم؟ از هر زاویه‌ای که بگیرید معنی فرق می‌کند. 

لحظه‌های درخشان

لحظۀ درخشان چه وقتی است؟ مثلاً رئیس جمهور قرار است لایحۀ بودجه را به مجلس تحویل بدهد، لحظۀ درخشان زمانی است که لایحه را دارد تحویل می‌دهد.  یا یک گروه سیاسی با مشت به گروه سیاسی دیگری حمله کرده است، این که از آن هم درخشان تر است. یک وقت برای این خبر که رئیس جمهور لایحه بودجه را به مجلس می‌برد لحظۀ تحویل دادن درخشان است، یک بار دعوایی که مثلاً در مجلس یک کشوری اتفاق می‌افتد آن تصویر درخشان است. در تعریف درخشان بودن باید حواسمان جمع باشد. به رغم این‌که نمایندگان ساکن و نشسته هستند ولی می‌شود با کادربندی مناسب لحظه‌های خاصی را گرفت. عکسی را فارس جزو 76 عکس سال 89 گذاشته است، عکسی از آقای  قطبی است که همه ایستاده‌اند ولی چشمش تکان خورده است، انگار دارد چشمک می‌زند، این لحظه نقطۀ طلایی عکس شده است.

 حاشیه ها

حاشیه‌ها صد در صد در عکس از مجلس نقش دارد.  وقتی نماینده‌ها را در حال چایی خوردن می‌بیند عکاس باید عکس بگیرد. موضوع این است که چه طور این عکس را صفحه آرایی و چاپ کنید. مثلاً بگوییم این نماینده دارد چایی اش را می‌خورد اما به فلان بحث توجه ندارد. یا نه می‌خواهیم بگوییم او علاقه مند است. یا می‌خواهیم نمایندگان را مردمی معرفی کنیم و بگوییم که این نماینده‌ها این طوری نیستند و هیچ کاری نکنند صاف بنشینند و مثل بقیه هستند، چایی می‌خورند، چرت می‌زنند. البته این تعابیر و تفاسیر و ابعاد دیگر کار، مانند نحوه چاپ و صفحه‌آرایی می‌تواند چنان معانی را القا کند، از دایره کار عکاس خارج است.

منبع: همشهری